It's Because of People Like You

Naz bu fon müziği eşliğinde demiş ki;

If one more person tries to show me their faulty logic
God help me
I will lend them brains to borrow
Wake up, see what's real tomorrow...

Sneaker Love

SNEAKERMUSEUM 

Its soo cool. Isn't it?

Clean Technology

Its the right thing. For all of us.

Evet. Sonunda beklenen oldu. Bitti gerçekten. Bir süredir düşündüklerimde, hissettiklerimde haklı çıktım. Genelde böyle oluyor zaten. Bunca yılın sonunda birkaç saat içinde toparlayıp bitirdik herşeyi. İşte bu kadar basitmiş. Önce havadan sudan konuşmalar, sonra açıkça ne olmasını bekliyoruz ki konuşmaları, bolca duygusal dakikalar, ağlamalar, en sonunda kabullenme... Sıcak bir kahveyle verilen bir son. Son bir öpücük. Ve işte bitti. Çok çabuk kabullendim ama garip gelen bu. İçimde bir boşluk yada özlem duymuyorum. Çok mu kötü? Zaten mi bitmiş de ben fark etmemişim? Üzüldüm. Yokluğunda onu aramadığım için üzüldüm. Birlikteyken insan fark etmiyormuş meğer. Sevdiğini ya da bitirdiğini...

What a match!

Naz ile öğle yemeği ve kahve seansı. Tabiki.. Uyumun, zevklerin böylesi gerçekten! Ayakkabı ve saatler aynı. Green green, gray gray!! Ahahah süper. Ancak bir sorun var. Aramızda malesef bir zaman farkı var. Naz sanırım hayatı biraz daha önde yaşamaktan hoşlanıyor. hehehee

After work

Kerimcim!! İyiki var ya. Üniversiteden hayatıma kattığım nadir insanlardan. Bu aralar mutsuzum. Belli ediyorum heralde yeterince. İşte tam da böyle zamanlarda bana ilaç gibi gelir. Biir iki üç bira derken, gülmekten yanaklarım ağrımaya başlamışken hem zamanın nasıl geçtiğini anlamam hemde beni o aptal halimden çıkartıverir.

İşten çıkıp Taksim'e geçtim. Ne kadar oflayıp puflasam, teenage mekanıııı diye yırtınsam da fayda etmedi yine Küçük Beyoğlu'ndayız. Sigaramı yakabiliyorum en azından. Her ne kadar Kerim elimden kapıp paketimle beraber yok etmek istesede.. Yavaş yavaş alışıyor bu duruma. Ah birde tuvalet kuyruğu. 2 tuvaletten bir tanesinde sirkülasyon var garip bir şekilde. Yarım saatten fazla bekledik hep beraber. Yok ikincisinde çıkan falan yok, kapı çalınır ses yok. Biri altın vuruş falan mı yaptı acaba diye düşünürkene kapı açıldı. Bayan? tuvaletinden bir erkeğin kafası uzandı ve "Dolu arkadaşlar yaa" diye azarlayarak içerideki hanım kızımızın yanına geri döndü. Artık neler dönüyor bilemedik. Zira kusuyor olsa bile inanın bu kadar süremez. Mekanı terk ederken hala dolu olduğunu varsayarsak.

Ahh tuvalet mevzunu fazla uzattım biliyorum. Neyse. İşim artık Kerry'e oldukça yakın hatta işine de. Keyfim yerine geliyor yavaş yavaş. Dur ben bi Lucky daha yakayım en iyisi.

Uzatma

İş güç, ev uzak, haftasonu bilmem ne var falan.. Bunlar bahaneler biliyoruz. Görüşmüyoruz artık yorulduk belki biraz da bıktık. Çok mu uzadı acaba? Her an bitecekmiş gibi hissediyorum. İyi olacak bunu biliyorum ama sanırım hazır hissetmiyorum. Çok mu uzak geldi hep bana, zaman nasıl geçti anlamadım da ondan mı? Bilemiyorum. Garip olan ise aramıyorum, yokluğunu hissetmiyorum. Bunca yıldan sonra daha çok acı veren bu sanırım.

Kasım

21. 5 yıl oldu. Sıkıldım mı? Tartışılır.. Güzel şey tabi ama birşeyler eksik gibi hissediyorum. Zorlamak? Belki alışkanlık ya da hala seviyoruz. Bilemedim. İnsanın bu tip şeyleri bırakın birlikte daha kendi kafasında bile netleştirememesi çok rahatsız edici. Bitecek biliyorum. Hep biliyordum. Genciz, beraber bir geleceğimiz yok. Mantıklı bakmaya çalışıyorum herşeye. Ama seviyorduk işte. Bizi bir arada tutan buydu. O da mı kalmadı artık? Sevgi mi alışkanlık mı? Bunu ayırt etmek o kadar zor ki. Yapamıyorum.

Sadi Ozis ve Kare Metal Retrospektif Sergisi

Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü ile Sahne Dekorları ve Kostümü Bölümünün ortaklaşa gerçekleştirdiği sergide 1950’li yılların öncü tasarımları sayılan Türk Sanayi tarihine ilk metal mobilyalar olarak geçmiş Sadi Öziş-İlhan Koman tasarımı Atölye Kare üretimi ürünler ve Sadi Öziş’in diğer sanatsal çalışmaları ustalara saygı kapsamında sergilenecektir.

Prof. Sadi Öziş’in tasarladığı Türkiye’nin ilk metal mobilyalarının yer aldığı ve Türk tasarım tarihinin bir dönemine kapı aralayan "Sadi Öziş ve Kare Metal Atölyesi" sergisi Aralık ayında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde iki ayrı salonda düzenlenecek.

Sergide Kare Metal Atölyesinde yapılan Türkiye'nin ilk metal mobilyaları dışında Sadi Öziş'in 60 yılı aşkın sanat yaşamının farklı dönemlerinden resim, heykel, bakır panolar gibi eserleri de bulunuyor.

6-15 Aralık 2011 tarihleri arasında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Tophane-i Amire Kültür Merkezinde yer alan sergi, 20 Aralık 2011 - 5 Ocak 2012 tarihleri arasında Üniversitenin Osman Hamdi Bey Sergi Salonunda eserleri görebilirsiniz. 

Busy..

Dostlar sonunda işe başlayabildim. Keyfim yerinde gerçekten. Patronum süper, ofis güzel, işler güzel, çok çok memnunum. Daha ne olsun? Sergi hazırlıkları, baskı, davetiyeler falan derken günler geçiyor bile. Ço çabuk mu adapte oldum ne? Sanırım uzun süredir beklediğim işi sonunda buldum. Mutluyum.

Design Week 2

Eveeeet. Design Week'te son gün. Köprünün altını gezelim biraz dedik. Dev muffinlere bayıldık. Biraz Müzik yaptık. Sonrasında kapanış partisi namına birşey olmadığından, hatta sergiler normalinden daha erken toplanmaya başlayınca iyice keyfimiz kaçtı.. Bizde kahvelerimizi Kanyon'da içtik herzamanki gibi..

Design Week 1

 

                   

           

İlk günden birkaç foto ekliyorum. Söylediğim gibi gerçek anlamda "hiç" birşey olmadığından önce kahve falan içip sonra da bir tur atmakla yetindik ilk gittiğimizde. Bir de son gün gideriz diye düşünmüştük. En azından kapanış etkinliği (?!) olur diye..

 

Bunlara bayıldık! Çok sevimlilerdi. Her ne kadar 'Patricia Piccinini'nin çalışmalarını çokça andırsa da...

 

 Bazı okul projelerini de inceledik. Öğrenci sergisi vardı. Genelde idare eder çalışmalarla birlikte çoğunluğu fazlacana esinlenmiş (?!) projelerdi. Maketler ise rezalet!!! Yani anlayamıyorum. Design Week diyorsun. Okulu tanıtacak projeleri koyuyorsun ama özensizlik had safhada... Yukarıdaki maketlere bakarsanız zaten.. Soldaki tam bir çöp yığınıydı! Eskiz maketi bile olamayacakken kalkıp sergiye koymuşlar.. Nasıl bir zihniyetse bu?

Sıkıntıdan patlamaya ramak kala birkaç fotoğraf daha çekip, pazar günü tekrar gelmek üzere eski Galata Köprüsü'nden ayrıldık..

Birthday Yay!

 

Kızlarla tabiki de favori mekanlarımızdan Kanyon'umuzda buluşup güzel bir yemek ve kahve buluşması yaptık. Doğum günümü kutladık beraber. Starbucks'ımızda şeker manyakları olarak şekerliği bitirdik tabikide. Naz'ımın hadiyesi şapkama da bayıldımmm!!! İyiki varsınız kızlar çok keyifli bir akşamdı. Çok mutlu oldum. Böyle zamanlarda gerçekten başka insanlara gerek duymuyor insan. En yakınındakiler yeterli sana aslında. Gerçek onlar. Bunu fark ediyorsun. Seviyorum sizi beee ;)

Game Called Life

"The Big C" dizisini izleyeniniz var mı bilmem. Laura Linney muhteşem bir performans sergiliyor. Kesinlikle çok hoş, esprili aynı zamanda da duygusal. Ama en güzeli müzikleri..

Idw'de birkaç saat

Umarım perşembe günü diye bu kadar korkunçtu!! Geçen yıllarda cıvıl cıvıl olan design week dün resmen bomboştu! Haftasonu kalabalıklaşıp daha hareketli olacağını umuyorum. Hiç yakışmadı.

Eylül Sonu..

Akşam. Kings of Conveniene yine beni benden almakta. Yarın her zamanki gibi açılış partisini kaçırmış olduğum İstanbul Design Week'e gidicem. Gezmek, dolaşmak, incelemek, tanıdıklara rastlamak, bir kaç duble yuvarlamak. Tabi yarım paket sigara eşliğinde. Design Week klasiği diyebilirim. Çokça da vakit aldıklarında seminerlere son dakika yetişmek ve kenara köşeye sıkışmak zorunda kalmak. Olsun varsın. Keyfimiz yerinde olduğu sürece.. Yalnız şu elimdeki ojeleri de çıkartmam gerekiyor. O kadarrr üşeniyorum ki anlatamam. Sanırım yine yarın sabaha bırakıcam. Bu üşengeçlik nedir bilmem ama hep var naparsın. Biz böyleyiz.


Hadin yarın fotoğraflarla dönerim. Öpüldün. Öpüldünüz.

The Starbucks Rant Song

 Nice lyrics.. Right?

Home

 

Herkesin izlemesin gereken muhteşem bir belgesel. İnternette her yerde videosu var zaten. 54 ülkede çekim yapılmış ve 3 yıl sürmüş. İnanılmaz bir çalışma. İzlerken bütün görüntülerin gerçek olduğuna inanamıyorsunuz. 3d animasyon falan olduğunu yada bu görüntülerin dünya üzerinde var olmadağını düşündüren görüntüler var. Muhteşem bir güzellik ve harika bir akıcılıkla gösteriliyor. Görüntüler akıp giderken dinledikleriniz sizi derin düşüncelere sevk edecek. İzleyin mutlaka. Müthiş etkileyici...

İspanya Esintisi

Ms. Sopranomuz 1 aylık İspanya macerasından dönünce bir buluşup havadisleri almak lazım dedik. Pedro'yu görmüş mü, kimlerle tango yapmış, barcelona mıymış madrid mi falan falan... Mimar Hanım'la Naz da eklenince süper oldu. Yazın son günlerinde, son sıcaklarda Balkon keyfi müthiş oldu. Keza bu günden sonra da doğru düzgün şort falan giyemedim.

Soprano'nun hikayeleri gece boyunca bitmek bilmedi. İspanya'nın ağustos güneşi ve muhteşem gece hayatı varken zaten kısa havadisler beklemek saçma olurdu. Sonuç olarak eğlence bakımından güzel ama erkekler bakımından varoş oldukları konusunda anlaştık. Haa arada çıkmıyo mu hem romantik hem yakışıklı. Olur tabi o kadar istisna dimi ama ;)